بی توجهی به 2500 سال تاریخ و تمدن میناب/ تاریخی که می سوزد

بی توجهی به 2500 سال تاریخ و تمدن میناب/ تاریخی که می سوزد

میناب – خبرگزاری مهر: عدم توجه به آثار تاریخی و جاذبه های گردشگری در میناب در واقع توهین و بی اعتنایی به تاریخ و تمدن 2500 ساله مردم این شهرستان است.

تاریخ نشر : ۲۵ تیر ۱۳۹۱ –

به گزارش خبرنگار مهر، جلگه میناب بیش از 100 هزار سال قدمت دارد و بنیان شهر میناب را به زمان ساسانیان نسبت می دهند اما بعضی از اسناد تاریخی موجود نشان می دهد این شهرستان از قدمتی بیش از 2500 سال برخوردار است که بدین منظور می توان به سفرنامه نئارخوس سردار اسکندر مقدونی مراجعه کرد، این احتمال نیز هست که این شهر در زمان ساسانیان به آبادانی و رونق رسیده است. 

از میناب با نامهای مینو، مینا، هرمز، هارموز، و توسط نئارخوس دریانورد مقدونی در سفرنامه اش با عنوان هارموز یا آرموز نام برده شده است.

بخش بزرگی از تمدن بشری در کنار رودخانه ها و دلتاها به وجود آمده است، دلتاب نیل در مصر، رودخانه های دجله و فرات در عراق، رودخانه کارون در غرب ایران، رودخانه های سند، گنگ و جامونا در هند، مکنگ و یانتسه در شرق آسیا، هر کدام گهواره تمدن بشری بوده اند.

کشف آثار باستانی و اشیای قدیمی اطراف رودخانه میناب، خبر از وجود تمدنی چند هزار ساله در این منطقه می دهد. منطقه میناب به خاطر حاصلخیزی زمینهای آن، جریان آب شیرین رودخانه میناب، ساحلی آرام و بندرگاه طبیعی (خور تیاب میناب)، در دل خود نشانی از تمدنی شکوفا و عظیمی نهفته دارد.

مرگ تدریجی قلعه هزاره، نماد تاریخی شهرستان میناب

قلعه هزاره میناب که به نام‌های دیگری از جمله قلعه بی‌بی مینو نیز معروف است، از قدمت بسیار طولانی برخوردار است، به نحوی که از دوره هخامنشیان و ایلخانیان از مکان کنونی سازه باقیمانده برای حکمرانی استفاده می‌شده و تا دوران صفویه نیز پویایی آن برای کارشناسان و پژوهشگران تاریخی مسجل شده است.

برخی از کارشناسان بر این عقیده‌اند که در زمان حمله مغولان به ایران این قلعه یکی از مکان‌های مورد نظر حمله قوم مغول بوده است.

این قلعه‌ در سال 1382 هجری شمسی به شماره 9553 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است و در اواخر سال 1389 گویا که باید یکبار دیگر لرزه‌های حاصل از ترس هجوم مغولان را این بار به واسطه بی توجهی مسئولان میراث فرهنگی استان و در پی آن حضور دستگاه‌های خاکبرداری شهرداری میناب، بر تن فرسوده اما استوار خود احساس کرد.

پس از فروش و خاکبرداری بخشی از عرصه قلعه هزاره توسط مدیران شهری، مخالفتها و اعتراضات برخی مسئولان و دوست داران تاریخ و فرهنگ شهرستان موجب شد تا فشارها از سوی مسئولان مربوطه به شهرداری برای ساخت سازه محافظ و استحکام بخشی به قلعه در دستور کار قرار گیرد.

اما متاسفانه پس از گذشت بیش از دو سال، شهرداری با احداث یک دیوار بلوکی و استفاده از شاخه های آهنی قصد دارد از تخریب قلعه هزاره که به نوعی شناسنامه شهرستان است جلوگیری کند، سازه ای که به نظر کارشناسان فنی هیچ مقاومتی در درازمدت نخواهد داشت و به مرگ تدریجی قلعه هزاره خواهد انجامید.

ادامه حفاری های غیرمجاز در محوطه دژ اشکانی/ بی تفاوتی مسئولان میراث استان

دژ اشکانی کشف شده در روستای نخل ابراهیمی میناب، نشانه اقتدار ملی ایرانیان در خلیج فارس است که متاسفانه پس از تعرض شهرداری میناب به عرصه قلعه هزاره و تخریب بخشی از آن به بهانه احداث مجتمع تجاری اینبار بی توجهی مسئولان نسبت به محافظت و پاسداری از این اثر تاریخی باعث هجوم غارت گران و سارقان آثار باستانی به این منطقه شده است.

به گفته سیامک سرلک سرپرست هیئت کاوش این محوطه باستانی دارای دو بخش استقراری و گورستانی است که متاسفانه  گورستان آن طی یک دهه اخیر به شدت غارت شده است. اما در بخش استقراری آن یک دژ عظیم مدفون مانده که هسته اصلی محوطه را تشکیل می دهد. البته بخش هایی از این محوطه استقراری نیز به دلیل احداث دریاچه پرورش میگو از بین رفته است.

سرلک درباره غارت های صورت گرفته در دهه اخیر گفت: به رغم حراست و فعالیت مسئولان یگان پاسدار استان، به دلیل وسعت زیاد استان و کمبود امکانات لازم از قبیل امکانات مالی و نیروی کافی، عده ای سعی در تخریب عمدی شواهد و مدارک مستند نام خلیج فارس در حاشیه این دریای بزرگ دارند.

یکی از اهالی روستای نخل ابراهیمی در مورد کشف آثار تاریخی از جمله خمره ها و ظروف سنگی و سفالی در محوطه باستانی دژ اشکانی به خبرنگار مهر گفت: سالها پیش مردم بومی منطقه با حفاری در این محل اقدام به خروج خمره های بزرگ از زمین و استفاده از آن در منازل برای نگهداری آب می کردند.

وی ادامه داد: طی دوسال اخیر به کرات حضور برخی افراد فرصت طلب در منطقه برای حفاری های غیرقانونی و کشف و استخراج آثار به جا مانده ادامه داشته و دارد.

شهرستان میناب به عنوان محوریت  شرق استان هرمزگان و همچنین به عنوان مهد تمدن در این منطقه و با توجه به تاریخ و قدمت فراوان، پتانسیل استقرار نمایندگی اداره میراث فرهنگی و گردشگری را دارد  تا شاید با عملی شدن این مهم و اختصاص بودجه، نظارت های لازم به صورت منسجم تر بر حفظ و صیانت از تاریخ و فرهنگ این مرز و بوم بهتر از پیش انجام شود.

قلعه هزاره میناب

این قلعه به بی بی مینو نیزمعروف است. مردم بومی معتقدند در روزگاران گذشته دو خواهر به نام های بی بی مینو و بی بی نازنین این شهر را بنا کرده اند. درگذشته دو قلعه وجود داشته که یکی از آنها ویران شده است. این قلعه تا اواخر دوره قاجار مرکز حکومت محلی بوده و در اطراف آن ، خندقی وجود داشته است. درآن زمان همیشه سربازان مسلح درقلعه نگهبانی می دادند،درحال حاضر، ازاین قلعه مخروبه و متروکه باقی مانده‌است.

قلعه سیریک

قلعه سیریک در بخش سیریک واقع شده و به نام کلات میرحاجی نیز معروف است . این قلعه ، امیرنشین بوده و در قرن هشتم تا دهم هجری استفاده می شده ودرآن سکونت داشته اند.

قلعه کردر

قلعه کردریا کلات نادرشاهی درمیان نخلستان بزرگی در 13 کیلومتری جنوب میناب قرار دارد. این قلعه چندین برج دارد که در بدنه هر کدام از برج ها سوراخ هایی برای نشانه گیری و نظارت بر محیط اطراف وجود دارد.

قلعه شاداب

این قلعه در 68 کیلومتری جنوب غربی میناب و بر فراز صخره هایی بلند درروستای کنارجو قراردارد . از این قلعه سفال های رنگارنگی مربوط به قرون متاخر اسلامی به دست آمده  و به نظر می رسد از قرن نهم تا یازدهم هجری مورد استفاده بوده است.

قلعه گرازو

این بنای تاریخی در روستای گرازوئیه قرار داشته که هم اکنون به صورت مخروبه ای برجامانده است.

قلعه گوربند

قلعه گوربند در روستای گوربند حدود 30 کیلومتری میناب واقع شده و اکنون اطراف آن را اراضی و خانه های روستایی فرا گرفته است . این قلعه چهاربرج دیده بانی داشته که درحال حاضر تخریب شده است.

معبد عشاق روستای کروک

در مورد ساخت این بنا ، افسانه ای نقل می شود که حدود چهارصد سال پیش دو جوان از طوایف متخاصم به هم دل می بندند و با مخالفت شدید رو به رو می شوند . این واقعه به مرگ آنها ختم می شود . سپس دو عاشق نگون بخت را بر شتری سوار کرده و به سوی مقصد نامعلومی حرکت می دهند . شتر، جسد عشاق را در مکانی به زمین می گذارد که بعدها اقوام آن دو ، بنای یادبودی در آنجا می سازند . چون این منطقه آب نداشته ولی شتران زیادی داشته ، در ساخت بنا به جای آب ازشیر شتر استفاده کرده اند.

سایر آثار تاریخی و جاذبه های گردشگری شهرستان میناب عبارتند از: مساجد هفت خواهران، بلوکی، الله وردیخان، سنگی، آب انبار شیرین و فرهاد، قنات آب شهر، حوض سنگی، غارقدیمی اریکسون، چشمه های گیو، نودر، خانه های ایمانی، پاکوهی، بهادری، پاسلار، بلوکی، ترابی، معلمی، صیادی، قسمی، بلوچ، جهانگیری، حاجی عباس، آستانه حضرت ابوالفضل، شاه محمد، شاه مرعش، زیارت شاه پریان، شیخ شمس الدین، حضرت سلیمان، رقیه خاتون، قدمگاه ائمه (ع)، سرمست، سنگکی، شهرهای قدیمی درگ پایین، جوزین، گران، محوطه های لنگرکیش، مهرغان، احمدآباد، کولباس، دره گبری، قلعه های گرو، آسمان، کریان، شهسوار، راونگ، حاجی خادمی، سرنی، سراوان، دزدان، عرب های مسقطی، حاجی خان، محتاج سربازان، سنگی، کلیبی، قبرستان گرو، ماه خاتونی، کوهستک، کریان، لنگ شهید، مولوی و …

تاریخ نشر : ۲۵ تیر ۱۳۹۱ – کد خبر 1643734

  •  

Visits: 220

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا