پنجشنبه بازار میناب – بازار تجاری 500 ساله در جنوب ایران

پنجشنبه‌بازار میناب بازاری تاریخی در استان هرمزگان بعنوان یکی از نقاط گردشگری و آثار ثبت شده ملی با قدمت 500 ساله در جنوب ایران است. …

به گزارش میناب جنوب، پنجشنبه بازار شهرستان میناب یکی از بازارهای پررونق و تجاری بعنوان یک اثر ملی هویت مردمان میناب را به جهان معرفی رکرده است به طوری که برخی از تاریخ‌شناسان و مردم‌شناسان می‌گویند پنجشنبه بازار میناب قدمتی بیش از ۵۰۰سال دارد و صدها سال قبل در روستاهای میناب نوعی بازار انحصاری به وجود آمده بود به این ترتیب که صنعتگران هر روستا موظف بودند فقط یک کالا‌ی انحصاری تهیه نمایند و در روز پنج‌شنبه همه روستاییان محصولا‌ت خود را به شهر می‌آورند و در پنج‌شنبه بازار میناب به صورت پایاپای یا خرید و فروش عرضه می‌کردند.

مثلا‌ مردم روستای شهوار فقط صنایع سفالگری تهیه می‌کردند، روستای بهمنی با استفاده از پیش (برگ درخت نخل) در کار تهیه صنایع‌دستی حصیری بودند و سینی (سُپ) تهیه می‌کردند، روستای قاسم جلا‌لی بادبزن حصیری و مردم روستای چلو کنتله (صندوق لباس) می‌ساختند.

اگرچه در سال‌های اخیر، کارکرد پنج‌شنبه‌بازار میناب تغییر کرده و از بازار عرضه صنایع‌دستی به بازاری محلی و هفته‌ای تغییر ماهیت داده است اما در قدیم راسته و قسمت‌های مختلف این بازار عبارت بودند از: راسته سلمانی‌ها، راسته هیزم‌فروش‌ها، راسته علوفه‌فروش‌ها، راسته سبدفروشان و راسته میدان مسابقه که ویژه فروش حیواناتی نظیر اسب و الاغ بود.

با گسترش شهر میناب و کوچک بودن محل برگزاری پنج‌شنبه بازار، اکنون بازار دیگری با نام پنج‌شنبه بازار در حاشیه رودخانه میناب و در امتداد بلوار ساحلی تشکیل شده‌ است البته کالاهای این بازار دیگر مثل پنج‌شنبه بازار قدیم کالاها و صنایع دستی حصیری و سفالی نیست و همه نوع کالایی در این بازار جدید یافت می‌شود.

پنج‌شنبه‌بازار موتورسیکلت فروشان و پنج‌شنبه بازار دام (گاو گوسفند و بز) که به پاکُنار مشهور است که در امتداد بلوار ساحلی شهر میناب ایجاد شده‌اند از دیگر بازارهای قابل ذکر در میناب هستند که مشتریان خاص خودشان را از سراسر استان هرمزگان و نیز استان همجوار کرمان را دارد.

اهالی میناب و روستاهای اطراف آن برای تهیه مایحتاج هفتگی خود، هر هفته بازار پررونقی بر پا می‌کنند. در بساط رنگین آن‌ها همه چیز یافت می‌شود، از دست‌افزارهای حصیری تا ظروف سفالی و جنس‌هایی که با لنج از آن سوی آب آورده می‌شوند.

آدم‌ها در پنج‌شنبه بازار میناب، همه به قصد مایحتاج خود و هم گشت و گذار روز خود را شب می‌کنند و در غروب با برچیده شدن بساط‌ها با دستی پر سوار بر موتورسیکلت و وانت و مینی‌بوس راه روستاهای خود را در پیش می‌گیرند.

پنجشنبه‌ها در میناب و بازار آن چنان تنوع رنگ و هنر زیاد است که برخی از این بازار به‌عنوان موزه‌ای از فرهنگ و هنر به جا مانده از دوران کهن میناب یاد می‌کنند و به واقع هم همین گونه است.

پنجشنبه‌بازار میناب بازاری تاریخی در بخش مرکزی شهرستان میناب در استان هرمزگان و یکی از نقاط دیدنی استان هرمزگان در جنوب ایران است.

در پنجشنبه بازار میناب که محل عرضه صنایع دستی و تولیدات سنتی و خانگی است انواع حصیر بافی، ظروف حصیری ،سفال ، لوازم دوخت لباس ، برقع ، ماهی و انواع مواد غذایی عرضه می شود.
این بازار همه ساله گردشگرانی از کشورهای اروپایی به سوی خود می کشاند و صنایع سنتی،سفالگری در منطقه میناب رونق دارد و بهترین کارگاه سفالگری شهرستان میناب متعلق به هنرمند مینابی موسی کمالی است به عنوان پدر سازهای کوبه ای هرمزگان شناخته می شود و توانسته با کوبیدن بر کوزه هرمزگانی (جهله) صوت جدیدی ایجاد کند.
مسافران و گردشگران می توانند با مراجعه به کارگاه های سفالگری میناب با نحوه ساخت جهله و اشتروک (مجسمه گلی از شتر) را مشاهده کرده وغذاهای محلی را در باغ های انبه و لیمو منطقه میل کنند.
همچنین مهم ترین محصولات کشاورزی شهرستان میناب، مرکبات، خرما ،صیفی جات، غلات،پرتقال، لیمو ترش، گوجه فرنگی، خیارسبز،هندوانه، پیاز، بادمجان هم دراین بازار عرضه می شود.

شهر تاریخی میناب هرمزگان که درگذشته به آنامیس معروف است وشهره پنجشنبه بازار آن هرچند از نفس افتاده ولی همچنان پذیرای مسافران وگردشگران نوروزی هست ویکی از مقصد گردشگری دراین ایام به شمار می رود.
در همین زمینه داریوش اول در کتیبه های خود نام مکران را که بخش هایی از شهرستان میناب و به خصوص جاسک را شامل می شده به عنوان ایالت های ایران نام برده است.
بر طبق اسناد تاریخی ، سردار بزرگ اسکندر مقدونی در مأموریتی از سواحل خلیج فارس شهرستان های میناب و جاسک که شهرستان میناب نام آنامیس را بر خود داشته عبور کرده و نقش این شهرستان در دوره های اشکانی و ساسانی به دلیل رونق فعالیت های تجارتی بسیار حائز اهمیت بوده است.

گابریل آلفونس پزشک، جغرافی‌دان و محقق اتریشی به همراه همسرش در ابتدای قرن بیستم سه‌بار به نقاط مرکزی و شرقی ایران سفر کرد و در یکی از سفرهایش به میناب آمد.

آلفونس درباره مشاهدات‌اش از پنج‌شنبه بازار میناب نوشته بود: در آنجا از اطراف و اکناف مردم بدوی چادرنشین گرد هم می‌آیند، چه از کوهستان چه از دشت. بلوچ‌ها با لباس‌های رنگارنگ، بشاکردی‌های ژنده‌پوش، مردم آراسته و جدی رودان و رودبار. به خصوص سبدهایی زیبا آنجا عرصه می‌شود.
بنیان شهر میناب در زمان ساسانیان برمی گردد اما بعضی از اسناد تاریخی موجود نشان می دهد واز سوی می گویند این شهرستان از قدمتی بیش از ۲۵۰۰ سال برخوردار می باشد که بدین منظور می توان به سفر نامه نئارخوس ( نئارکوس)سردار اسکندر مقدونی مراجعه کرد این احتمال نیز هست که این شهر در زمان ساسانیان به آبادانی و رونق رسیده است .
نام های قدیمی همچون مینوو ، میناو و آنامیس و همچینن نام های مینا ، هرمز ، هارموز ، و توسط نئارخوس دریانورد مقدونی در سفر نامه اش با عنوان هارموز و یا آرموز نام برده شده است.
شاید وجه تسمیه میناب ، آب فرآوان و رودخانه پر آب با آب شیرین آن بوده و قدیمی ترین نامی که در کتب تاریخی و در زمان هخامنشی از میناب برده شده شهر اورگانا ORGANA بوده است ، میناب در سال ۱۳۱۰ هجری شمسی در تقسیمات کشوری به شهر تبدیل شد ودر سال ۱۳۳۴ به شهرستان وهم اکنون به فرمانداری ویژه ارتقا یافته است.

پنجشنبه بازار میناب یکی از نقاط گردشگری و توریستی در شرق هرمزگان در ۹۰ کیلومتری بندرعباس قرار دارد.

به نقل از

http://www.minabjonoub.ir

Visits: 131

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا