زنده یاد سنگبر همواره در کلامش این بود که زبان شناسنامه آدمی است زیرا به هر زبانی که سخن بگوید مخاطب می داند که او اهل کجاست و کیست پس زبان و فرهنگ خود را به دست فراموشی نسپارید چرا که یک بندری را از چهره سبزه وب ندری صحبت کردنش می شناسند.
/نـوم مه صـالحِ و شُهرت پـوریا*** مُخلـص مردم خـوب و بی ریا/
از لژیونر شدن تا ترانه سرایی؛ یاد و خاطره پوریای شعر جنوب گرامی داشته شد
به مناسبت دهمین سالگرد درگذشت پوریای شعر جنوب،”صالح سنگبر” موسسه فرهنگی ورزشی ستارگان رسانه و هنر هرمزگان، بر مزار وی در قطعه 13 بهشتزهرای باغوی بندرعباس گرد هم آمدند.
مدیرعامل موسسه ستارگان رسانه و هنر هرمزگان در این خصوص به خبرنگار ایسنا، منطقه خلیجفارس، گفت: پس از قرائت فاتحه به یاد هنر فاخر زندهیاد سنگبر، ابتدا ناصر زرجام و منصور رئیسی، با اجرای قطعاتی از زندهیاد سنگبر اشعار نوستالژی “یادتن پوریا” اشک و اندوه عمیقی را در دل و نگاه دوستداران این هنرمند و ورزشکار گرانقدر، ایجاد کردند. سپس یعقوب باوقار، از کتاب کغار مرحوم سنگبر، با آهنگ دلنشین موسیقی، شروند جانسوزی سر داد.
یوسف ملایی ادامه داد: یار شفیق و رفیق روزهای سخت زندهیاد سنگبر، منصور نعیمی که بیش از سایر حاضران اشک ریخت از سجایای اخلاقی و ذکر خاطرات مشترکشان گفت.
وی اضافه کرد: نعیمی زندگى صالح را در سه بخش ورزشی، اجتماعی و شعر دستهبندی کرد و بهطور جامع به تشریح هر بخش پرداخت.
ملایی افزود: صالح هم نظیر رامی، در زمان حیاتش نیز محبوب بود و همین حس انسانی، شعر و اندیشهشان است که ما را امروز گرد هم جمع کرده است.
مدیرعامل باشگاه ستارگان رسانه و هنر هرمزگان اضافه کرد: در این مراسم مقرر شد به همت دانشگاه فرهنگ و هنر هرمزگان و کانون غدیر بندرعباس بهزودی مراسم گرامیداشت این چهره فرهیخته برگزار شود.
ملایی نیز به بخش ورزشی زندگى زندهیاد سنگبر اشاره کرد و افزود: علاوه بر اینکه زندهیاد تیمهای برق و نخل(بهرنگ) بندرعباس را بنیان کرد، نخستین رئیس سندیکای ورزشکاران استان بود و برای تیمهای ملوان انزلی و الوحده قطر توپ زد و بازوبند کاپیتانی تیمهای منتخب هرمزگان، نور و آرش را بر بازو بست.
لازم به ذکر است، در حاشیه این مراسم تعداد 50 جلد کتاب کغار از نوشتههای زندهیاد سنگبر به دوستداران صالح هدیه داده شد. از مهمانان ویژه این مراسم نیز میتوان به پرفسور عبدالرضا معماری- استاد دانشگاه تورنتو کانادا، علی رکنالدینی، سید علی حسینی، محمدرضا رئیسی پور، موسی کمالی، عباس رفیعی، فرزانه فرخی نژاد و مینا بازیره اشاره کرد.
به گزارش ایسنا، صالح سنگبر در دومین روز از فروردینماه 1327 در خرمشهر متولد شد، پدرش از اهالی بندرلنگه و مادرش بلوچ بود. در سنین 3 الی 4 سالگی بود که به بندرعباس آمد و در محله بلوچها (شاهحسینی) ساکن شدند و عضو اصلی تیم والیبال مدرسه بود و به دومیدانی علاقه بسیاری داشت.
سال 41 وارد دبیرستان ابنسینا شد و در آنجا هم در تیم نور بازی کرد، این تیم تشکیلشده از بچههای محله سریگ، سیم بالا و شاهحسینی بود . در سن 17 سالگی (سال 45) در مسابقات قهرمانی کشور که در اهواز برگزار میشد، همراه تیم منتخب استان شرکت میکند و در آنجا درخشش غیرقابل وصفی میکند و در سطح مطبوعات کشور مطرح میشود، باشگاههای تهران درصدد جذب او به تهران میشوند که مدتی هم به تهران میرود اما به خاطر علاقه شدید به شهرش تهران را ترک گفته و به بندرعباس بازمیگردد. او مدتها کاپیتان تیم منتخب استان، باشگاه آرش و منتخب آموزشگاهها بود و اولین مربی کلاس دیده استان است. او شاید جز اولین لژیونرهای فوتبال کشور باشد زیرا در سال 49 در تیم الوحده قطر پا به توپ میشود. زندهیاد سنگبر در سالهای جنگ تحمیلی برای دفاع از میهنش به جبهه رفت. وی بعدها به شعر روی میآورد و سرودههای او اغلب در قالب مثنوی، دوبیتی و رباعی است که خود دوبیتی را بیشتر میپسندد به دلیل مختصر بودن و نفوذ آن در شنونده؛ او اعتقادش بر این است که شعر باید پیامی برای شنونده داشته باشد که خود سعی میکند در کارهایش همیشه امید را به جوانان گوش زد کند .وی آنچنان رضایتی از کار با خوانندگان و ترانهسازان نداشت اما خوشحال بود که از این طریق میتواند با مردم رابطهای برقرار کند. زندهیاد عبداللهی از شاخصترین افرادی بود که اشعار زندهیاد سنگبر را به اجرا درآورد تا همگان را با موسیقی و ترانه هرمزگان آشنا سازد.
شاید کتاب یادتن ترانههایی از دل او بود که خیلیها با خواندن این کتاب اعتقاد بر این دارند که سنگبر قدیمی است و از قدیم زیاد صحبت کرده و یادتن را زیاد بهکاربرده که جواب این قبیل افراد را خود استاد داده است :
مه نَهَم کهنه پَرَست مه نوگرام مه نهم اسیر جو مه هو گرام
گپـم اینن که بریم سادهَ بـشیم و ِدگــــَــــه آدم افـتاده بشـیم
یادتن را که هنوز کامل نشده بود اولین بار در بازی های جام رمضان محلات بندرعباس خواند، سنگبر فکر می کرد این شعر آنچنان تاثیری در مردم و جوانان ندارد و فقط چند نفر از کسانی که در آن مسابقات حضور داشتند از این شعر خوششان می آید که این بر خلاف نظر او بود و با استقبال انبوهی از جوانان حاضر مواجه شد و خود انگیزه وتشویقی شد برای سنگبر تا شعرش را تکمیل کند واقدام به چاپ کند. آداب و رسوم مردم هرمزگان در کتاب یادتن سروده صالح سنگبر مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا مفهوم فرهنگ و فرهنگ عامه از دیدگاه انسانشناسان بیان شده است. سپس زندگی نامه صالح سنگبر ارائه شده است. در ادامه بیست و دو شعر از اشعار صالح سنگبر که در ضمن آنها آداب و رسوم مردم هرمزگان مطرح شده، مورد بررسی قرار گرفته است.
“کـَــغار” آخرین اثری است که زنده یاد سنگبر به چاپ رساند این کتاب مجموعه ای از سروده های بندری اوست.
زنده یاد سنگبر همواره در کلامش این بود که زبان شناسنامه آدمی است زیرا به هر زبانی که سخن بگوید مخاطب می داند که او اهل کجاست و کیست پس زبان و فرهنگ خود را به دست فراموشی نسپارید چرا که یک بندری را از چهره سبزه وب ندری صحبت کردنش می شناسند.
سرانجام زنده یاد سنگبر در نهم شهریورماه سال 85 در سن 58 سالگی رخت از دنیا بست و خاطرات فراوانی چه در دنیای ورزش و چه فرهنگ و هنر از خود برجای گذاشت. روحش شاد و یادش گرامی باد.
در پایان شما را به خواندن قطعه ای از سروده های این شاعر و ورزشکار ماندگار هرمزگانی دعوت می کنم:
بَشت یادتُو کِه ریشَت هَمی جان جاگهَ ی نَرم همیشَت هَمی جان
کـوک اَمـبا چُـتو کا مَـیونِشِـن سِـجِـل هَر کـَم اَدُن زَبـونیشـن
یــادِتن وَخـتی چَـپونی شـــازَه یـــادِتن غـایهَ تَـــمونی شــازَه
شـــاعرُم ، شاعِر شهِر بـَـندرُم مِــث نَگلهَ روی دیریا سَــِمرُم
نـوم مه صـالحِ و شُهرت پـوریا مُخلـص مردم خـوب و بی ریا
تهیه و تنظیم از امیرحسین طالبی
بازدیدها: 592